افغانستان

 

 

یکی از اقوام حسابی از دستش شاکی شده بود

 با بغض و اندوه بهش گفت :

آخه تا کی میخوای هی بری افغانستان و بیای؟

زن و بچه و پدر و مادر هم حقی دارن .

گفت:

 من اینقدر می رم افغانستان تا یا مشکلاتش حل بشه

یا جنازه ام روی دست مردمش برگرده ایران .

یتیمی

 

 

مرد و دو تا زن جوان آمده بودند سر مزار ایشان ، 

                  آن قدر گریه کردند و خاک بر سر ریختند ،

                  که همه را به حیرت انداختند .

                  با نشانه هایی که قبلا شنیده بودم ،

                فهمیدم که اینها همان سه بچه یتیمی هستند که ناصری بزرگشان کرده بود .

 

                                                                سردار شهید محمد ناصر ناصری

 

 

 

قسمت

    

نمی دونم رو چه حسابی بود میگفت: اگر این جنگ بیست سال هم طول بکشه من توی این جنگ شهید نمی شم.

می گفت اگر لبنان و فلسطین هم برم باز سالم بر میگردم

گفت یعنی شهید نمیشی؟

گفت: اگر شهادت قسمت من باشه ،

این قسمت ،حتما توی افغانستان نصیبم می شه.

 

شهید محمد ناصر ناصری